ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ

Δυσοίωνες προβλέψεις για τα δάση, που απειλούνται άμεσα με αφανισμό, προειδοποιούν οι ειδικοί.
Μεγάλες δασικές εκτάσεις της Γης, εξαφανίζονται γρήγορα και μπορεί να χαθούν γρηγορότερα από όσο πιστεύεται. Αυτό αναφέρει μια έκθεση μιας περιβαλλοντικής έρευνας που έγινε από το Ινστιτούτο World Resources (WRI).
Είναι μύθος, αναφέρει η έκθεση για τα παρθένα μεγάλα δάση, σε πολλά σημεία του πλανήτη. Αντίθετα πολλά τμήματα των υποτιθέμενων δασών έχουν καταστραφεί τελείως, από αλόγιστες καταστροφές. Αυτό τονίζει ο Jonathan Lash, πρόεδρος του WRI και συμπληρώνει: Το 40% των παρθένων εκτάσεων θα χαθεί το πολύ σε 20 χρόνια, δηλαδή μέχρι το 2020.
"Στην έρευνά μας εκτιμούσαμε ότι θα αντικρύζαμε τεράστιες παρθένες δασικές εκτάσεις. Τελικά είδαμε ότι κάτι τέτοιο είναι απλώς μύθος.", λέει ο Dirk Bryant συγγραφέας της έκθεσης.
Τέτοια παραδείγματα είναι πολλά, το τροπικό δάσος της Γκαμπόν στην Αφρική, τα δάση της Ρωσίας, τα δάση της Βόρειας Αμερικής, Αφρικής κλπ.
Το World Resources Institute, ένας μη κυβερνητικός οργανισμός, που εδρεύει στην Ουάσινγκτον, πραγματοποίησε ειδική μελέτη, τα τελευταία δύο έτη, που αφορά τα δάση της Βορείου Αμερικής, της Ινδονησίας, της Ρωσίας, της Αφρικής, της Χιλής και της Βενεζουέλας.
Το βασικότερο συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ήταν ότι τεράστιες δασικές εκτάσεις έχουν πλέον μετατραπεί σε οδικές αρτηρίες, ενώ έχουν σκαφτεί παράνομα για την δημιουργία ορυχείων και αλόγιστης υλοτομίας.
"Έχουμε χαρτογραφήσει τα μισά από τα παγκόσμια δάση λεπτομερώς και διαπιστώνουμε ότι όσο πιό στενά τα παρατηρούμε, τόσο λιγότερο άθικτα βρίσκουμε τα παλαιά δάση," είπε ο κ. Bryant.
Η πιο ανησυχητική κατάσταση είναι στη Ρωσία -τη χώρα στην οποία βρίσκονται οι μεγαλύτερες δασικές εκτάσεις του κόσμου- και στην Ινδονησία. Ιδιαίτερα στην πρώτη, μόλις το ένα τέταρτο των δασών παραμένει παρθένο, ενώ στη δεύτερη η υλοτομία, οι πυρκαγιές, αλλά και η διαφθορά οδηγούν τα δάση σε αφανισμό.
Τέτοια δασικά δέντρα είναι σημαντικά στην αντίδραση της αλλαγής του κλίματος, είπε ο κ. Bryant. "Απορροφούν απέραντα ποσά άνθρακα, που, εάν αποψιλώνετε τα δάση, τα καίτε και τα υποβιβάζετε, τότε πηγαίνουν στην ατμόσφαιρα και συμβάλλουν στην παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου," είπε.

Προβολή μεγαλύτερου χάρτη

Προβολή μεγαλύτερου χάρτη

ΤΡΥΠΑ ΤΟΥ ΟΖΟΝΤΟΣ

"Από τις 21 έως 30 Σεπτεμβρίου η μέση έκταση της τρύπας όζοντος είναι η μεγαλύτερη που έχει παρατηρηθεί, 27.4 τετραγωνικά χιλιόμετρα)," ανέφερε ο Paul Newman, του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Goddard. της Nasa.
Η τρύπα του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική, που όπως αναφέρουν επιστήμονες από την Αμερική εόναι μεγαλύτερη και πιο βαθιά από ποτέ. Τα μπλε και πορφυρά χρώματα δείχνουν εκεί όπου υπάρχει το λιγότερο όζον, και τα πράσινα, τα κίτρινα, και τα κόκκινα είναι εκεί πού υπάρχει περισσότερο.
Το στρώμα όζοντος, μια μορφή οξυγόνου στην ανώτερη ατμόσφαιρα η οποία προστατεύει τη Γη από τις επιβλαβείς υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου, αραιώνει συνεχώς πάνω από το Νότιο Πόλο. Αυτό οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος στις χημικές ενώσεις που παρασκευάστηκαν από τον άνθρωπο, που ελευθερώνουν αέρια χλωρίου και βρωμίου στη στρατόσφαιρα, κατατρώγοντας το όζον της ανώτερης ατμόσφαιρας.
Εάν οι στρατοσφαιρικές καιρικές συνθήκες ήταν κανονικές, η τρύπα του όζοντος αναμενόταν να φθάσει σε ένα μέγεθος περίπου 23 έως 24 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων), για την περιοχή πάνω από τη Βόρεια Αμερική, δήλωσε η NASA.
Το μέγεθος της τρύπας του όζοντος ποικίλλει από έτος σε έτος ανάλογα με τις μεταβολές της θερμοκρασίας στην ανταρκτική στρατόσφαιρα. Οι πιο ψυχρές θερμοκρασίες οδηγούν σε μεγαλύτερες και βαθύτερες τρύπες του όζοντος, ενώ οι θερμότερες θερμοκρασίες οδηγούν σε μικρότερες. Αυτό το έτος, το χαμηλότερο στρώμα της στρατόσφαιρας ήταν περίπου 5 βαθμοί Κελσίου κάτω από τη μέση θερμοκρασία. .
Ως αποτέλεσμα των διεθνών απαγορεύσεων για τη χρήση των ουσιών που μειώνουν την οζονόσφαιρα, οι συγκεντρώσεις των επιβλαβών χημικών ουσιών στη χαμηλότερη ατμόσφαιρα έχουν μειωθεί από το 1995.
Εντούτοις, πολλές από τις χημικές ουσίες έχουν μια εξαιρετικά μακροχρόνια διάρκεια ζωής όταν ελευθερωθούν στον αέρα. Ενώ υπάρχουν από έτος σε έτος παραλλαγές, οι επιστήμονες αναμένουν μια αργή αποκατάσταση του στρώματος του όζοντος μέχρι το έτος 2065.
Μάλιστα συγκεκριμένα μέτρα για την αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου και τον περιορισμό της έκτασης της τρύπας του όζοντος, προτείνουν, με κοινή επιστολή τους στην Ε.Ε., οι πρωθυπουργοί της Βρετανίας και της Ολλανδίας. Στις προτάσεις τους περιλαμβάνονται περιορισμός των ρύπων του διοξειδίου του άνθρακα, αύξηση των επενδύσεων στις εναλλακτικές μορφές ενέργειας και κίνητρα στις επιχειρήσεις να ρυπαίνουν λιγότερο, είναι ορισμένα εξ αυτών.
Οι τελευταίες μελέτες για την καταστροφή της προστατευτικής ασπίδας του όζοντος έφεραν στο προσκήνιο και άλλες παράλληλες επιδράσεις που έχουν οι χλωροφθοράνθρακες, που καταστρέφουν το στρώμα του όζοντος, στα χαμηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας, καθώς αυτές ανέρχονται προς τη στρατόσφαιρα. Έτσι, έχει αποδειχθεί ότι οι ουσίες αυτές, εκτός από την καταστροφή του όζοντος, συμβάλλουν και στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και τη σταδιακή αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη μας.
Σύμφωνα με τις τελευταίες επιστημονικές μελέτες, η βλαπτική δράση των ουσιών αυτών έχει δύο μορφές. Η πρώτη συμβαίνει στα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και μέχρι ύψους 15 περίπου χιλιομέτρων, όπου οι ουσίες αυτές παραμένουν τα πρώτα 5 έως 10 χρόνια της ζωής τους. Σ αυτό το ύψος φαίνεται ότι συμβάλλουν κατά ένα μεγάλο ποσοστό στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, αφού στα χαμηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας οι ουσίες αυτές έχουν την ικανότητα να αιχμαλωτίζουν 10.000 φορές περισσότερη ηλιακή θερμότητα απ όση έχει το διοξείδιο του άνθρακα. Συμβάλλουν έτσι σ' ένα ποσοστό μέχρι 15% στο φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Τα πράγματα, όμως, γίνονται ακόμη πιο δύσκολα όταν οι χλωροφθοράνθρακες φτάσουν στη στρατόσφαιρα. Στην περιοχή αυτή, και σε ύψος από 10 έως 50 χλμ., υπάρχουν αρκετές ποσότητες όζοντος. Το όζον είναι ένα γαλαζωπό αέριο, με βαριά μυρωδιά, του οποίου το μόριο αποτελείται από τρία άτομα οξυγόνου (O3), σε αντίθεση με το ζωτικό για μας μόριο του οξυγόνου που αποτελείται από δύο άτομα (O2). Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα δραστικό αέριο, 100 φορές πιο δηλητηριώδες από το μονοξείδιο του άνθρακα, με αποτέλεσμα, όταν βρίσκεται στην επιφάνεια της Γης, σαν προϊόν της φωτοχημικής ρύπανσης, να επιδρά αρνητικά στον άνθρωπο προκαλώντας τσούξιμο των ματιών και πρόβλημα στα αναπνευστικά του όργανα. Στη στρατόσφαιρα όμως το όζον σχηματίζει μια προστατευτική ασπίδα η οποία εμποδίζει τις επικίνδυνες ακτινοβολίες του ήλιου να φτάσουν στη Γη.
Αυτή όμως η ασπίδα, παρόλο που έχει πάχος 40 χιλιομέτρων δεν περιλαμβάνει απεριόριστες ποσότητες όζοντος, γιατί ακόμη και σ' αυτή την περιοχή δεν βρίσκουμε παρά ένα μόνο μόριο όζοντος σε κάθε 100.000 μόρια ατμόσφαιρας. Αν, δηλαδή, συγκεντρώναμε όλο το στρατοσφαιρικό όζον στην επιφάνεια της Γης θα σχηματίζαμε ένα στρώμα καθαρού όζοντος με πάχος 3 μόλις χιλιοστών του μέτρου. Μέχρι τη δεκαετία του 1950, λοιπόν, η φυσική διαδικασία παραγωγής και καταστροφής του στρατοσφαιρικού όζοντος βρίσκονταν σε ισορροπία. Η παρουσία όμως των χλωροφθορανθρακούχων ουσιών στη στρατόσφαιρα ανέτρεψε την ισορροπία αυτή και έτσι άρχισε η αλματώδης καταστροφή του όζοντος οπότε παρατηρήθηκαν και οι διάφορες «τρύπες» στην οζονόσφαιρα.
H ελάττωση της οζονόσφαιρας οφείλεται στις διάφορες χημικές ουσίες που είναι γνωστές συλλογικά με την ονομασία χλωροφθοράνθρακες, καθώς και σε διάφορες άλλες αλογονούχες χημικές ενώσεις, που χρησιμοποιούνται στα σπρέι, στις κλιματιστικές συσκευές σαν ψυκτικά, στα αφρώδη πλαστικά, στα συστήματα πυρόσβεσης, στα στεγνοκαθαριστήρια κ.α. Οι ουσίες αυτές καθαυτές δεν είναι άμεσα επικίνδυνες για τον άνθρωπο ή το ζωικό και φυτικό περιβάλλον του πλανήτη μας. Οι ποσότητες όμως των εκλυόμενων καθημερινά χλωροφθορανθράκων στην ατμόσφαιρα είναι τόσο μεγάλες, ώστε έχουν κυριολεκτικά «βραχυκυκλώσει» τις φυσικές διαδικασίες ανακύκλησης. Mε άλλα λόγια, η φύση είναι αδύνατον πλέον να μας προστατέψει από τη βλακεία μας.

ΖΩΑ ΥΠΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ

ΚΑΦΕ ΑΡΚΟΥΔΑ
Για κάποιους πολιτισμούς η αρκούδα είναι σύμβολο αναγέννησης και παρθενογένεσης, γιατί κρύβεται στη φωλιά της στις αρχές του χειμώνα και εμφανίζεται πάλι την άνοιξη μαζί με τα μικρά της. Ζώο παρεξηγημένο, αφού παρά τις αντίθετες δοξασίες επιτίθεται μόνο αν βρεθεί σε θέση άμυνας, ζούσε κάποτε σε ολόκληρη τη γηραιά ήπειρο. Σήμερα η κατάσταση των πληθυσμών και των βιοτόπων της είναι ιδιαίτερα κρίσιμη σε πανευρωπαϊκό επίπεδο: τους τελευταίους δύο αιώνες η καφέ αρκούδα έχασε το 60% της επικράτειάς της και το 50% του πληθυσμού της. Το πιο εντυπωσιακό θηλαστικό του δάσους απειλείται πλέον με εξαφάνιση.
Απειλές: Οι ελληνικοί πληθυσμοί του είδους είναι οι σημαντικότεροι στις νότιες περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης: υπολογίζεται ότι στη χώρα μας ζουν περίπου 150 καφέ αρκούδες. Δυστυχώς όμως και εδώ παρουσιάζουν μείωση. Έτσι, ενώ παλαιότερα η καφέ αρκούδα ζούσε σχεδόν σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα, σήμερα απαντάται στους κύριους ορεινούς όγκους της βόρειας και κεντρικής Πίνδου και της δυτικής Ροδόπης.

Καρέττα- Καρέττα
Η θαλάσσια χελώνα καρέτα (Caretta caretta) εμφανίστηκε στη γη πριν από δεκάδες εκατομμύρια χρόνια και αποτελεί μια από τις πιο επιτυχημένες μορφές ζωής στην ιστορία του πλανήτη μας. Είναι το μόνο είδος θαλάσσιας χελώνας που αναπαράγεται στην Ελλάδα, όπου βρίσκονται οι πιο σημαντικοί βιότοποί της στη Μεσόγειο. Για πρώτη φορά εδώ και εκατομμύρια χρόνια, η καρέτα απειλείται με εξαφάνιση. Απειλές Η υποβάθμιση και η καταστροφή των βιότοπων όπου αναπαράγεται η καρέτα θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο την επιβίωση του είδους. Σημαντικές απειλές αποτελούν επίσης η χρήση μη επιλεκτικών αλιευτικών εργαλείων -κάθε χρόνο χιλιάδες θαλάσσιες χελώνες μπλέκονται τυχαία στα δίχτυα και τα παραγάδια και πνίγονται- και η ρύπανση από προϊόντα πετρελαίου, χημικές ουσίες και σκουπίδια. Ιδιαίτερο πρόβλημα αποτελούν οι πλαστικές σακούλες, αφού οι χελώνες τις τρώνε, νομίζοντας πως πρόκειται για τσούχτρες, με αποτέλεσμα να πεθαίνουν από ασφυξία. Τέλος, κάποιες χελώνες τραυματίζονται, μερικές φορές θανάσιμα, από ταχύπλοα σκάφη που πλέουν κοντά στις παραλίες ωοτοκίας.
ΤΑ ΔΕΛΦΙΝΙΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ
Οι πρόγονοι των σημερινών δελφινιών εμφανίστηκαν πριν από 65.000.000 χρόνια. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι ήταν χερσαία θηλαστικά που με την πάροδο του χρόνου προσαρμόστηκαν στο υγρό στοιχείο και έγιναν αμφίβια, προτού εξελιχθούν σε θαλάσσια θηλαστικά. Επίσης ανέπτυξαν κάποιες ιδιαίτερες ικανότητες, όπως ο ηχοεντοπισμός που τους επιτρέπει να προσδιορίζουν αντικείμενα μέσω της εκπομπής ήχων (σαν ένα φυσικό ραντάρ).Οι φυσικοί εχθροί των δελφινιών είναι ελάχιστοι. Κι όμως......τα δελφίνια κινδυνεύουν εξαιτίας ανθρωπογενών παραγόντων, όπως είναι: * η τυχαία αιχμαλωσία τους σε αλιευτικά εργαλεία,* η παράνομη αλιεία (π.χ. χρήση δυναμίτη),* η θαλάσσια ρύπανση, και* η εκ προθέσεως θανάτωσή τους.
ΛΥΚΟΣ
Ο λύκος υπήρξε το θηλαστικό με τη μεγαλύτερη γεωγραφική εξάπλωση στον πλανήτη μας.Σήμερα έχει εξαφανιστεί από ένα μεγάλο μέρος της προηγούμενης κατανομής του που κάλυπτε σχεδόν όλο το Βόρειο Ημισφαίριο. Από τον 14ο αιώνα και μετά από συστηματικές προσπάθειες εξόντωσης του, εξαφανίσθηκε από 14 χώρες της κεντρικής και δυτικής Ευρώπης. Ο λύκος δεν υπήρξε ποτέ στόχος προσπαθειών ολοκληρωτικής εξόντωσης στην Ελλάδα. Παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά το μέλλον του λύκου στην Ελλάδα:Η ελάττωση της φυσικής λείας του λύκου, η σταδιακή χαλάρωση εφαρμογής μεθόδων και τρόπων πρόληψης των ζημιών τη θεώρηση του επαγγέλματος του κτηνοτρόφου, η παράνομη θανάτωση λύκων, η παράνομη χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων, τα μεγάλα τεχνικά έργα.

ΜΑΥΡΟΓΥΠΑΣ
Ένα από τα πιο απειλούμενα αρπακτικά στην Ευρώπη είναι ο μαυρόγυπας. Κατά τους ιστορικούς χρόνους το είδος αυτό είχε μεγάλη εξάπλωση και υπήρχε σε χώρες όπως η Γαλλία, η Τσεχία, η Σλοβακία και η Ρουμανία.
ΑπειλέςΟ βασικός παράγοντας που έχει οδηγήσει στον περιορισμό του πληθυσμού του μαυρόγυπα είναι η έλλειψη τροφής. Η αλλαγή στον τρόπο ζωής των κατοίκων των αγροτικών περιοχών και -κυρίως- η ταφή των νεκρών ζώων, στερεί από αυτό το αρπακτικό την κυριότερη πηγή τροφής.
Μεσογειακή Φώκια
Ένα από τα έξι πιο απειλούμενα με εξαφάνιση θηλαστικά στον κόσμο, η μεσογειακή φώκια (Monachus monachus) ζούσε παλαιότερα σε ολόκληρη τη Μεσόγειο, τη Μαύρη Θάλασσα και τις βορειοδυτικές ακτές της Αφρικής. Σήμερα, δεκαπέντε εκατομμύρια χρόνια έπειτα από την εμφάνιση του γένους Monachus στον πλανήτη μας, υπολογίζεται ότι οι μεσογειακές φώκιες που απομένουν δεν ξεπερνούν τα 400-500 ζώα.
ΑπειλέςΜέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο οι άνθρωποι κυνηγούσαν τη μεσογειακή φώκια για το δέρμα της, με το οποίο έφτιαχναν παπούτσια και ζώνες, και για το λίπος της, από το οποίο έφτιαχναν σπαρματσέτα και σαπούνι. Στις μέρες μας το κυνήγι της για εμπορικούς σκοπούς έχει σταματήσει, αλλά η μεσογειακή φώκια απειλείται περισσότερο παρά ποτέ. Κυριότερα αίτια είναι η καταστροφή των βιότοπων του ζώου καθώς και η εκ προθέσεως θανάτωσή του.

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Οικολογική κρίση, πολύ xειρότερη από την οικονομική που βιώνει η παγκόσμια κοινότητα τις τελευταίες ημέρες, θα αντιμετωπίσουμε εξαιτίας της κατάχρησης των φυσικών πόρων του πλανήτη, αναφέρει έκθεση διεθνούς επιστημονικής ομάδας που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα.
Η μελέτη που τιτλοφορείται «Ζωντανός Πλανήτης» αναφέρει ότι ο άνθρωπος χρησιμοποιεί κατά 30% περισσότερους πόρους από όσους μπορεί να αποκαταστήσει ο πλανήτης σε ετήσια βάση, προκαλώντας έτσι αποψίλωση των δασών, αποσάθρωση του εδάφους, ρύπανση αέρα και υδάτων και κατακόρυφη μείωση των ψαριών και πολλών άλλων ειδών. Ως αποτέλεσμα σήμερα έχουμε οικολογικό «χρέος» που υπερβαίνει ετησίως τα τέσσερα έως τεσσεράμισι τρισεκατομμύρια δολάρια, το διπλάσιο, δηλαδή, από τις υπολογιζόμενες απώλειες των διεθνών χρηματοπιστωτικών οργανισμών, κατά την παρούσα οικονομική κρίση, αναφέρει η έκθεση που συντάχθηκε από πολλές οργανώσεις, μεταξύ των οποίων η WWF. Στα προαναφερθέντα ποσά κατέληξαν οι ειδικοί με βάση έκθεση του ΟΗΕ στην οποία υπολογίστηκε η οικονομική αξία των «υπηρεσιών» που παράγονται από τα διάφορα οικοσυστήματα που χάνονται ετησίως, όπως παραδείγματος χάριν, η αξία της βροχόπτωσης για τις καλλιέργειες ή του περιορισμού της προστασίας από τις πλημμύρες.
Θα θέλουμε δύο πλανήτες το 2030
Το πρόβλημα εντείνεται και λόγω της ταχύτατης αύξησης πληθυσμών και κατά συνέπεια κατανάλωσης φυσικών πόρων. Αν δεν αλλάξει τίποτα -αναφέρει η έκθεση- το 2030 θα χρειαζόμαστε δύο πλανήτες για να εξασφαλίσουμε την επιβίωσή μας.
Στο επίκεντρο της έκθεσης βρίσκεται ο δείκτης υγείας των φυσικών συστημάτων του κόσμου που υπολογίστηκε από τη Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου και βασίζεται στη μελέτη 1.600 ειδών, καθώς και στο «οικολογικό αποτύπωμα» των ανθρώπων στο περιβάλλον.
Για πρώτη φορά η έκθεση περιλαμβάνει το «υδάτινο αχνάρι» κάθε χώρας. Σύμφωνα με τα δεδομένα, τουλάχιστον 50 κράτη βρίσκονται στα πρόθυρα της λειψυδρίας σε ετήσια βάση. Επίσης αποδεικνύεται ότι 27 κράτη αναγκάζονται να εισάγουν περισσότερο από το 5% του ύδατος που καταναλώνουν κυρίως για την παραγωγή αγαθών όπως σιτηρά και βαμβάκι. Ανάμεσά τους οι Βρετανία, Ελβετία, Αυστρία, Νορβηγία και Ολλανδία. Η παγκόσμια βιοποικιλότητα μειώθηκε κατά ένα τρίτο από το 1970. Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι το οικολογικό αποτύπωμα διαφέρει από πληθυσμό σε πληθυσμό. Μεγαλύτερη επίπτωση στο περιβάλλον έχουν οι κάτοικοι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, των ΗΠΑ, του Κουβέιτ και της Δανίας (20 εκτάρια).
Κακή η ελληνική επίδοση
«Αν όλοι οι κάτοικοι της Γης ζούσαν όπως οι Ελληνες, τότε θα χρειάζονταν... τρεις πλανήτες προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες τους». Σύμφωνα με το ελληνικό τμήμα της WWF, η Ελλάδα καταλαμβάνει την 11η χειρότερη θέση ανάμεσα στις 148 χώρες που εξετάστηκαν όσον αφορά το οικολογικό της «αποτύπωμα», καθώς ο μέσος Ελληνας πολίτης χρειάζεται 59 στρέμματα παραγωγικής έκτασης για να καλύψει τις ανάγκες του. Το εθνικό οικολογικό «αποτύπωμα» είναι υπερδιπλάσιο από τον παγκόσμιο μέσο όρο (27 στρέμματα ανά κάτοικο) και σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερο από τις δυνατότητες του πλανήτη (21 στρέμματα ανά κάτοικο). Η κακή μας επίδοση οφείλεται κυρίως στις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες μας σε ενέργεια (ετήσια αύξηση 2,4%) και νερό (μέση ετήσια κατανάλωση 2.389 κυβικών μέτρων ανά κάτοικο).

437 ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Πυρηνικού Οργανισμού σήμερα λειτουργούν 437 πυρηνικά εργοστάσια Η/Ε σε 33 χώρες σε όλο τον κόσμο, 30 βρίσκονται υπό κατασκευή, 74 σχεδιάζονται και 162 έχουν προταθεί. Οι 15 από τις 27 χώρες της ΕΕ διαθέτουν πυρηνικά, με τη Γαλλία να κατέχει το ρεκόρ αφού το 78% της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγει προέρχεται από πυρηνικούς σταθμούς, Το 34% της ηλεκτροπαραγωγής της Ευρώπης προέρχεται από πυρηνικά και το 16% της παγκόσμιας παραγωγής. Στις ΗΠΑ τα πυρηνικά αντιστοιχούν στο 20% της παραγωγής. Μεγάλος παίκτης είναι η Ρωσία που όχι μόνον πολλαπλασιάζει τους πυρηνικούς σταθμούς αλλά παρουσίασε και σχέδια για πλωτή πυρηνική μονάδα!

Συγκεκριμενα η βρετανική κυβέρνηση έδωσε το πράσινο φως για την κατασκευή νέων πυρηνικών εργοστασίων, σε μια προσπάθεια να διασφαλίσει τα ενεργειακά αποθέματα της χώρας και να μειώσει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Ίσως είναι η αρχή μιας νέας εποχής για την πυρηνική ενέργεια στο Ηνωμένο Βασίλειο. Σε μέρη όπως το Σάιζγουέλ, στο Σάφολκ μπορεί να κατασκευαστούν νέα πυρηνικά εργοστάσια. Η κυβέρνηση δεν σκοπεύει ούτε να τα χτίσει ούτε να τα χρηματοδοτήσει. Θέλει οι ιδιωτικές βιομηχανίες να επενδύσουν και να κατασκευάσουν τα εργοστάσια. Το Ηνωμένο Βασίλειο σήμερα έχει 19 πυρηνικά εργοστάσια, που παράγουν το 20% της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας.Όμως, έως το 2023 όλα αυτά τα εργοστάσια - εκτός από ένα - θα πρέπει να κλείσουν. “Διαπιστώσαμε ότι οι εναλλακτικοί τρόποι παραγωγής ενέργειας σε μεγάλη κλίμακα είναι είτε περιβαλλοντικά απαράδεκτοι είτε πολύ δαπανηροί” δηλώνει ο υπεύθυνος κυβερνητικός αξιωματούχος. Η πυρηνική ενέργεια προκαλεί χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και είναι πιθανόν να σταθεροποιήσει τις τιμές για τα επόμενα 25 με 40 χρόνια. Το 1956, η Βασίλισσα Ελισάβετ εγκαινίασε το πρώτο για εμπορικούς σκοπούς πυρηνικό εργοστάσιο του Ηνωμένου Βασιλείου στο Κάλνερ Χολ.Όμως, η τεχνολογία έχει προοδεύσει πολύ. Ήδη στη Γαλλία κατασκευάζονται τα λεγόμενα τρίτης γενιάς πυρηνικά εργοστάσια. Η εταιρεία ενέργειας EDF δήλωσε ότι παρόμοιο εργοστάσιο στη Βρετανία, μπορεί να είναι έτοιμο και να λειτουργεί μέχρι το 2017. Όμως, οι πολέμιοι διερωτώνται εάν η πυρηνική ενέργεια μπορεί να δώσει λύση στην ενεργειακή κρίση γρήγορα. “Τα επόμενα πέντε με δέκα χρόνια κάποια πυρηνικά εργοστάσια θα πρέπει να κλείσουν. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτό το θέμα”, τονίζει ο Διευθύνων Σύμβουλος της Greenpeace. “Η πυρηνική ενέργεια δεν θα δώσει την λύση, επειδή κανένα πυρηνικό εργοστάσιο δεν πρόκειται να κατασκευαστεί τα επόμενα πέντα ή δέκα χρόνια”. Πρόβλημα αποτελεί και η απόρριψη των πυρηνικών αποβλήτων, το οποίο καλούνται να επιλύσουν οι μελλοντικές γενιές.

ΤΟ ΛΙΩΣΙΜΟ ΤΩΝ ΠΑΓΩΝ

Στο χαμηλότερο επίπεδο όλων των εποχών βρίσκονται οι πάγοι στην θάλασσα της Αρκτικής ενώ η τάση είναι να συνεχιστεί η υποβάθμιση του περιβάλλοντος, που αποδίδεται στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Η θάλασσα παγώνει και λιώνει ανά εποχή στον αρκτικό κύκλο, αλλά ουδέποτε το επίπεδο των πάγων είχε υποχωρήσει τόσο πολύ.Σε σύγκριση με το 2005, που ήταν το προηγούμενο χαμηλό ρεκόρ για το επίπεδο των παγετώνων, αυτή τη χρονιά οι πάγοι έχουν υποχωρήσει κατά ένα εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα. Πρόκειται για έκταση πέντε φορές μεγαλύτερη από το Ηνωμένο Βασίλειο.Το λιώσιμο των πάγων στον Αρκτικό Κύκλο δεν συμβάλλει στην άνοδο της στάθμης των θαλασσών, όπως συμβαίνει από το λιώσιμο των παγετώνων στη Γροιλανδία και στην Ανταρκτική.Οι πάγοι της Γροιλανδίας δυστυχώς λιώνουν πολύ πιο γρήγορα απ' ό,τι πρόβλεπαν οι επιστήμονες. Αυτή την αυστηρή προειδοποίηση κάνουν οι ειδικοί του κλίματος και σημειώνουν ότι το επίπεδο της στάθμης της θάλασσας μπορεί να αυξηθεί ακόμα πιο πολύ, περισσότερο και από τα πιο απαισιόδοξα σενάρια.Σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Science, οι παγετώνες της Γροιλανδίας γλιστρούν προς τη θάλασσα όλο και ταχύτερα και σήμερα ρίχνουν διπλάσια ποσότητα νερού στον Ατλαντικό απ' ό,τι πριν από δέκα χρόνια. Και αυτή η αυξημένη ροή φαίνεται να επιταχύνει την άνοδο της στάθμης των ωκεανών.Αν επιτευχθεί κάτι τέτοιο,τότε οι πρώτες πόλεις που κινδυνεύουν να αφανιστούν λόγω των πλημμυρών,σύμφωνα πάντα,με στατιστικά στοιχεία,είναι:Καλκούτα,Βομβάη,Μπανγκόκ,Μπανγκλαντές,Ντάκα,Νέα Υόρκη,Λονδίνο,Άμστερνταμ,Βενετία και Αμβουργο.Ενω νησιά όπως:Φιλιππίνες,Νησιά Φερών,τα νησιά της Καραϊβικής,Γροιλανδία,Κανάρια καθώς και το σύμπλεγμα των νησιών κοντά στην Ινδονησία θα αφανιστουν σε λιγοτερο απο 50 χρονια.